دلنوشته دلنوشته مجذوب اثر ساره

[Miss.Aghazadeh]

کد دلنوشته: 097

نام مجموعه: مجذوب
نام نویسنده: ساره
ساره
ژانر: اجتماعی، عاشقانه
مقدمه:
جذابیت پنهانی عشق، زمزمه‌ایست مخفیانه؛ مانند عنکبوتی کنجکاو که به سمت درخشش قطره‌ شبنم می‌کِشَدمان و انسان را در تار و پودش گرفتار می‌کند.​

 

[ساره]

مجذوب شده‌ام و عاشق... .
عشق، برایم، مانند واحه‌ای بیابانی‌ست که در میان وسعت بی‌پایان شن‌ها پنهان شده است؛ با سراب‌های درخشان که مسافر خسته را با وعده‌های رستگاری آزار می‌دهد. این تشنگی و آن درد بی‌امان، همان حسی‌ست که درونم را می‌جود و مرا به جستجوی چیزی فراتر از افق سوق می‌دهد.

 

[ساره]

همان‌طور که به اعماق صحرا سفر می‌کنم، با نور امید از راه دور، مملو از حس اشتیاق و اراده می‌شوم.
گام‌های بلندتر، به سوی بیکران شن‌ها... .
می‌دانم که جایی در آن بیرون، در میان تپه‌های شنی و مه گرما، واحه‌ای نهفته است که مرا خاموش خواهد کرد.

 

[ساره]

عشق، مثل شیرجه رفتن در اعماق اقیانوس است.
در تاریکی و سکوتِ احاطه شده‌اش، فقط صدای ضربان قلبم در گوشم طنین انداز می‌شود. این بی‌وزنی، آن احساس معلق بودن در بی‌زمانی و بی‌مکانی، بدون هیچ چیز جز گستره وسیع آبی که جلوی من کشیده شده خوفناک است.
همان‌طور که در آغوش خنک آب غرق می‌شوم، حس شگفتی و ترس در برم می‌گیرد؛ زیرا می‌دانم که در ژرفای این تاریکی، دنیایی از اسرار نهفته است که به انتظار کاوش قلبم نشسته است.

 

[ساره]

عشق، دلباخته‌ات می‌کند؛ مثل قدم زدن در یک جنگل.
در شب؛ تاریکی و خاموشی درختان نگهبان را طوری احاطه کرده که فقط نور مهتاب هدایت کننده راهم است.
سایه‌ها در دید من می‌رقصند با حس رمز و راز و باور مرموز... .
احساس گم شدن و یافتن یکباره، با هر قدمی که من را به اعماق ناشناخته‌ها سوق می‌دهد و در پیچ و خم‌های مسیر پیش رو می‌کشد، پر از حس شگفتی و کنجکاوی می‌شوم. می‌دانم که با هر قدمی که برمی دارم، به قلب آن نزدیک‌تر می‌شوم؛ به قلب جنگلی مجذوب کننده و حقیقتی که درون آن نهفته است.

 

[ساره]

عشق، مجذوبم کرد... .
مثل ایستادن روی لبه صخره است؛ باد لای موهایم می‌تازد، و زمین زیر سرم فرو می‌ریزد. این هجوم آدرنالین است که با ترس، آمیخته شده و نفسم را خفه می‌کند.
با دانستن اینکه یک قدم به جلو می‌تواند به معنای آزادی یا سقوط باشد، نجوایی درونم می‌گوید بپر!
گاهی باید دل را به دریا زد.

 

[ساره]

با وجود عدم اطمینان، کششی وجود دارد. یک نیروی مغناطیسی که مرا به آن نزدیک‌تر می‌کند و مرا ترغیب می‌سازد تا آن جهش ایمان را انجام دهم، تسلیم ناشناخته شوم و آنچه را فراتر از افق نهفته است، کشف کنم؛
شاید به راستی، قلبم مجذوبش شده‌ باشد.

 

[ساره]

مجذوب شده‌ام یا احاطه؟!
مانند آتشی که در جنگل است و در زیر خاک با وحشیگری شعله می‌کشد و همه چیز را در مسیر خود می‌بلعد!
این گرمای شدید که زمین را می‌سوزاند و منظره‌ای را بر جای می‌گذارد که توسط شعله‌های آتش دگرگون شده، همین حس است!

 

[ساره]

در میان ویرانی اما، زیبایی وجود دارد.
حس تجدیدی که از خاکستر مثل ققنوسی پر زرق و برق دوباره بر می‌خیزد و در حالی که آتش را تماشا می‌کنم مرا همراه خود فرو می‌کشد، پر از هیبت و شگفتی‌ست؛ زیرا می‌دانم که از نابودی، نوید زندگی تازه می‌آید.

 

[ساره]

عشق مانند یک پرتگاه است.
با چیزی جز فضای خالی که جلوی من خمیازه می‌کشد و زمین را زیر پایم می‌لرزاند. این دو‌دلی نیست!
آن احساس سرگیجه‌آوری که تهدید می‌کند که با بزرگی محض خود مرا تحت تأثیر قرار دهد، راهی برای دو‌دل ماندن نمی‌گذارد.