عنوان:
اسم رمان شما از یک بخش سراب و بخش دوم مرگبار تشکیل شده. اسم کوتاه و جلب بر انگیزی هست! که این پوئن مثبت هست. ولی قابل ذکر است که از سراب در نام رمان ها زیاد استفاده میشود.
اسم رمان کاملا با ژانر همخوانی دارد زیرا که اسم رمان کاملا نشان دهنده ژانر ترسناک و پلیسی هست! و این دو ژانر را در بر میگرد کاملا عالی است.
کوتاهی نام رمان باعث میشود به راحتی در ذهن ثبت بشود.
خلاصه:
خلاصه باید جوری باشد تا خواننده را موجاب به خواندن رمان شما بکند. و مهم ترین بخش که خواننده را جذب میکند خلاصه کتاب یا رمان است.
خلاصه باید فاقد کلیشه و تکرار باشد و مفید و مختصر باشد و در آن کمی از رمان بازگو کند یا اصلا موضوع از چه قرار است رو بیان کند.
در خلاصه رمان شما به خوبی تمام نکات بالا رعایت شد بود.
مقدمه:
مقدمه قبل از شروع می اید!
رمان شما مقدمه ای کاملا مرتبت به موضوع دارد. در جملهی (استوار بر پایههای خونآلودهای) ژانر پلیسی را در بر گرفته و اشاره به قتل های پی در پی دارد. جمله هایی که سپس آمده خوف و ترس را انتقال میدهد که نشان دهنده ژانر ترسناک است، درقسمت اشباح سرگردان در خانه ها و خیابان ها ارتباطی به ژانر فانتزی انتخابی شما دارد.
مقدمه کملا عالی و بی نظیر است برای رمان شما!
جلد:
جلد رمان شما و عکس انتخابی کاملا عالی و متناسب با ژانر شما است و کاملا اون خون ریخته شد در زیر سراب و مردی با اسلحه و نقاب همه همه رمان شما را در برگرفته است.
ژانر:
ژانر های شما سه تا است. که هر سه ژانر کاملا به درستی برای رمان انتخاب شده است و تناسب هایی با متن رمان، مقدمه، خلاصه، اسم دارد.
هر سه ژانر به صورت مجزا استفاده نکردید و این خیلی عالی است که در تمام متن همزمان حداقل از دو ژانر استفاده مرده اید که این خیلی جذابیت خوانش بیشتر کرده است. پوئن مثبتی حساب می شود.
مونولوگ و دیالوگ:
مونولوگ به تک گویی های یک نفر یا یک راوی می گویند.
دیالوگ به گفتمان بین چند شخص یا دو شخص می گویند.
مونولوگ دیالوگ باید به طور مساوی باشد نه یکی کم نه یکی بیشتر! که در رمان شما بسیار مونولوگ زیاد و دیالوگ ها کم یا خیلی طولانی است. که این خوب نیست.
دیالوگ ها را که شروع به نوشتن میکنید باید بدانید مفهوم و معنی داشت باشد، بلکه برای طولانی کردن رمان نباشد. و در کنار این معنی و مفهوم فاقد کلیشه های سخنی باشد.
شما بخوبی در مونولوگ ها احساسات و افکار درون ذهن کارکتر را نمایش داده اید.
در دیالوگ ها سعی کنید اطلاعاتی رو به خواننده بدهید، مثالا سن و مشخصات یا حتی اطلاعاتی از مکان و ساعت و اتفاقات. که این در رمان شما کم دید شده است.
جمله بندی در رمان شما بسیار عالی هست یعنی هیچ اشتباهی درونش وجود ندارد؛ همچنین اندازهدیالوگ ها مفید و اندازه هست یعنی نه خیلی طولانی و نه خیلی کوتاه مبهم هست.
ولی یک نکته برای درک بهتر خواننده بهتون بگم بجای هربار استفاده (-) در اول هر دیالوگ اسم شخصیت بیارید همراه دو نقطه. البته موقع از گفت استفاده میشه و برای کاراکتری که از زبانش دارید رمان بیان میکند از (-) استفاده میکنید.
اگر در غیر این صورت بود از اسم کاراکتر و دونقطه استفاده کنید.
پیرنگ:
یک توضیح بدم راجب پیرنگ، اینکه باید برای هر اتفاق یا حادثه دلیلی باشه که دلیلش تو رمان باشه! یعنی هر علت یک معلوم.
شما باید ارام شخصیت هارو وارد رمان کنید نه خیلی یک دفعه و بی مقدمه، چون هر رمان برای به اوج رسیدن بهترین کردن نیاز به یک برنامه ریزی و اتفاقات از پیش تعیین شده نیازمند هست. کاراکتر های شما همه تک به تک با برنامه ریزی وارد شدن و دونه دونه نقش خودشون ایفا کردن.
که این بسیار پوئن مثبت است!
درکل پیرنگ را شما به خوبی در رمان اعمال کرده اید.
ساختمان اثر:
شما برای رمان نثر ادبی استفاده کردین که این بسیار عالی هست، به خوبی بیان کردین جملات و این نشون میده قلم شما بسیار با ادبی نویسی اشناییت داره.
در پاراگراف بندی بسیار دقت کرده اید یعنی پاراگراف ها در جای مناسب بسته شده و پاراگراف دیگر شروع شده.
در رمان از کلمات غیر از کلمات فارسی استفاده نکرده اید که این پوئن مثبتی برای رمان شما به شمار می رود.
در بیان احساسات شخصیت ها بسیار عالی عمل کرده اید. تلاش شما ستودنی است.
نثر:
نثر شما یک نثر ادبی نویسی هست، یعنی از نثر محاوره که جملات شکسته بشوند و... استفاده نکردین. این خیلی پوئن مثبت همچنین نثر معیار ادبی باهم استفاده کرده اید و زاویه دید رمان بین کارکتردها اصلی در چرخش و احساسات به خوبی بیان شده اند. همچنین حوادث به خوبی و کامل تر بیان می شود و در ذهن خواننده جای مجهولی نمی ماند و کاملا همچی جا می افتد.
مونولوگ های این رمان ادبی و دیالوگ ها محاوره هست که این بسیار پوئن مثبت چون میتواند به راحتی در ذهن خواننده جملات و احساسات جا بندازد.
زاویه دید:
زاویه دید شما درونی هست که این پوئن های مثبت و منفی زیادی دارد. موقعی که ما از زاویه دید درونی استفاده میکنیم کاراکتر اصلی رمان را نقل قول میکند. خب این باعث میهش احساسات و اتفاقات که در رمان شکل میگیره به صورت راحت تری برای خواننده جا بی افته.
ولی ایراداتی دارد مثلا فقط میتوانیم رو احساسات اون لحظه خود راوی که شخصیت هست فوکوس کنیم و احساسات بقیه مشخص نمی شود.
پس بهتر است در این زاویه دید احساسات بقیه را زیر نظر بگیریم یعنی با همان شخصیت بیان کنیم بطور مونولوگ شخص مقابل چه احساساتی دارد. . نکته دیگه باید گفته شود؛ این است که تمام رویداد ها از زبان یک شخصیت نباشد. هرچند این نکته بستگی به تعداد شخصیت های اصلی و فرعی دارد. گاهی برای جلوه دادن بهتر ما از شخصیت فرعی برای توضیح رمان استفاده میکنیم این در زمانی استفاده میشود همزمان میخواهیم احساسات شخصیت های اصلی بیان کنیم.
لحن:
لحن رمان شما کاملا ادبی هست که این یک پوئن بسیار مثبت هست. دقت داشت باشید منظورم از ادبی این نیست کلمات قلمبه سلنبه استفاده کنید خیر! به این معنی است که کامل نوشت شود و کلمات جای خودشان را بگیرند. مثل کلمه (نمیتونه=نمیتواند)
البته اگر مونولوگ یاهمون تگ گویی های به صورت راوی شخصیت میگوید ادبی باشه و دیالوگ ها محاوره پوئن مثبت و درک را برای خواننده بسیار بیشتر میکند که شما به خوبی این نکته را رعایت کردید.
صحنه سازی:
در این بخش صحنه سازی باید دقت داشت باشید به توصیف مکان تنها نپردازین، باید مکان مناسب اتفاق پیدا کنید.
مثلا وقتی اتفاق مهیجی قرار است بی افتد توی جای مناسب خودش باشه نه یک جایی که بهش مرتبط نیست.
در باره صحنه سازی موقع شروع یک اتفاق یا ورود به یک مکان شما باید قبل توصیف از مکان بدین، هرچند بعضی مکان ها مثل کویر و کوهستان و... خب توصیف نشن هم مشخص هستند که شکل شمایلی دارد. ولی اگر طبق رمان و کتاب هایی خونده باشید به یاد داشته باشید صحنه های خاص خودشون دارن که توی ذهن خواننده ثبت میشود. مثالا صحنه که مقدمه شما به تصویر میکشد یا خلاصه. مثالا خانه ان زن که در پارت های شیش نوشت شده بود و تصویر خاصی داشت. همچنین صحنه سازی باید جوری باشد که خواننده خودش رو وقتی جای کارکتر توصیف میکنه کاملا درک داشته باشد.
شخصیت پردازی:
شخصیت نباید کلیشه ای و تکراری باشه، چه از نظر رفتاری چه از نظر چهره!
در رمان شما شخصیت ها چهره، رفتار تکراری ندارند و همچیز جدید است. همچنین توی شخصیت پردازی یک نکته باید گفته بشود چهره باید به طور ریز و توی گفت گو توصیف بشه نه به صورت یک جا نه به صورتی که خیلی بینش فاصله باشه معمولا تا 10 پارت اول باید توصیف کارکتر انجام بشود. همچنین باید انقدر شخصیت به واقعیت عواطفش نزدیک باشد که خواننده با آن احساس همدردی کند.
همچنین رفتار کاراکتر باید تکرار و فاقد کلیشه باشد به عنوان مثال در اکثر رمان ها پسری مغرور و دختری شر و لجباز وجود دارد که این ها پوئن منفی به حساب می آیند.
توصیفات:
توصیفات یک حدی دارن که نباید از اون خارج بشیم چون حوصله خواننده سر میرود. در رمان شما مشاهد شد اکثر جاها کاملا به اندازه توصیفات انجام شده است و بسیار فضا رمان جذاب کرده است.
مکان: یکی از مهم ترین توصیفات توصیف مکان هست! یعنی تا مکان توصیف نشود برای خواننده قابل درک نیست که چطور جایی چه اتفاقی می افتد. خب موضوع شما در جاهای مخوف و با دکور های عجیب میگذرد که بسیار در توصیفات مکان خوب عمل کرده اید نه ریز جزئیات الکی غیر مهم بیان کردید هم نکات اصلی بیان شده.
شخصیت: این توصیفات باید جوری باشد که در ذهن خواننده کاملا هک شود شخصیت چگونه است، چه سبک استایلی دارد.
احساسات: در این توصیف احساسات خوب بود همچنین در قسمت های هیجان اور و دلهوره اور کاملا به خوبی بیان شده بود.
ایرادات نگارشی:
ایراد نگارشی وجود نداشت.
قلمتان مانا
امیراحمد
ترنم واژه ها 
forum.patoghroman.top
