مجموعه داستانک روباه و گرگ اثر ماه بانو ( ن.آقازاده )

[noora1995]

کد اثر: ۰۰۲

نام اثر: روباه و گرگ
نویسنده: mah_banoo (ن.آقازاده )
ژانر: اجتماعی
مقدمه:
در زندگی ما روباه و گرگ یکی از صفت‌های اصلی و مهم هستند، که باید یادمان باشد هرکدام به وقت خود کارایی و ضربه‌هایی را در وجود ما خواهند گذاشت.
سخن نویسنده:
روباره و گرگ تنها صفت‌هایی بارز در اطراف ما هستند؛ در این مجموعه سعی کرده‌ام تا با استفاده از این دو صفت برخی موارد اجتماعی را رخ بکشم.

اثر اختصاصی مجموعه پاتوق رمان است​

 

[Miss.Aghazadeh]

نام داستان: عشق چیست؟

می‌گویند روزی روبهی به گرگی رسید، روبه به گرگ نگاهی می‌اندازد و از وی می‌پرسد:
- می‌دانی عشق یعنی چه؟
گرگ سرش را تکان می‌دهد:
- عشق از هر نگاهی معنای متفاوتی دارد!
روبه تعجبی می‌کند و سوالی نگاهش را به گرگ می‌دوزد، که گرگ به زبان می‌آید:
- عشق از نگاه یک روباه، یعنی فرد مقابلت را از طریق حیله مال خود کنی، ولی پس از مدتی از او خسته شوی، از نگاه گرگ یعنی با قدرت و حریصانه، فرد را مال خودت کنی و بعد از بردن سود، بی‌خیالش شوی، از نگاه یک خر، یعنی عاشقانه عشق بورزی و بر روی گنه‌های معشوقت چشم ببندی، از نگاه یک سگ، یعنی تا آخر عمرت به آن معشوق وفادار بمانی و از آن جدا نشوی، از نگاه یک گربه، یعنی تا جای ممکن و حریصانه برای خود معشوق بیاوری و هراسی از خیانت نداشته باشی.
روباه سری تکان می‌دهد:
- خوب از نگاه این پنج نوع گفتی، از نگاه انسان‌ها عشق یعنی چه؟
گرگ نفسی عمیق کشید:
- می‌دانی خوبی ما حیوانات چیست؟
روبه نگاهی می‌کند:
- چیست؟
- این است که هرکدام تنها ذات خود را داریم و همان را حفظ می‌کنیم!
روباه تاییدی کرد:
- خوب درست است؛ اما این چه ربطی به سوال من داشت؟
گرگ زوزه‌ای غمناک نجوا می‌دهد:
- یک انسان ذات تمام حیوانات را در خود دارد و از هرکدام تا وقتی به نفعش باشد، استفاده می‌کند!
روبه چشمانش را ریز می‌کند:
- پس چگونه باید فهمید انسانی عاشق است؟
گرگ دمش را تکانی می‌دهد:
- برای انسان‌ها سود و نفع غلبه دارد بر عشقی خالص! از انسان نباید انتظار عاشقی کردن را داشت!

 

[Miss.Aghazadeh]

نام داستان: هدف زندگی

صدای زوزه شبانه گرگ‌ها تمام جنگل را در بر گرفته بود، این صدا از برخی‌ها خواب را ربوده بود و از بعضی‌ها آرامش را. هر حیوان مربوط به زنجیره غذایی گرگ وحشت را در خود داشت که مبادا امشب، وقت مرگش باشد.
روباه به سمت گله گرگ‌ها حرکت می‌کرد، در بین راه هم وحشت را دیده بود و هم ناآرامی، به گرگ که رسید نگاهی به عمظتش کرد:
- با اینکه عظمتت را نمی‌بینند، ولی صدایت هم وحشت در دل‌ها می‌اندازد.
گرگ خنده‌ای کرد:
- مشخص است، قاعده زندگی همین است، در قانون جنگل همیشه حیواناتی هستند که از حیوانات دیگر وحشت کنند؛ و این حکم زندگی است که بعد از مدتی جهت ادامه حیات وحش کشته شوند.
روباه دمش را تکان داد، عجیب حس می‌کرد دنیای وحش با دنیای انسان‌ها خیلی فرق دارد.
- پس می‌گویی که دنیای جنگل یعنی هرچیزی بر اساس قانون و حکم زندگی پیش می‌رود؛ ولی دنیای انسان‌ها... .
گرگ با زوزه‌ای به میان صحبت روباه می‌آید:
- حیوان‌ها زندگی‌اشان بر اساس غریزه‌اشان است و بدون هرگونه فکری، زندگی انسان هم بر حسب همان غریزه‌ است منتها انسان عقلش را هم در راه همین غریزه کار می‌اندازد، حال بستگی دارد بر اساس مغزش تصمیم بگیرد کدام حیوان را به کار ببرد.
روباه گیج شده نگاهش می‌کند:
- کدام حیوان را به کار ببرد؟
گرگ به ماه نگاه کرد:
- نیاز باشد خر می‌شود که بگوید هیچ نمی‌دانم، نیاز شود روباه می‌شود و استاد حیله و مکر، شاید سگ شود و وفادار، شاید گرگ شود و درنده، شاید طوطی شود و وراج! شاید هم آهو شود و جیران!
روباه سری تکان داد:
- همه را باهم؟
گرگ تاییدی می‌کند:
- همه را در وجودش دارد و به وقتش هرکدام نیاز باشد را انجام می‌دهد! زندگی انسان‌ها بی‌رحم تر است! حیوانات فقط برای ادامه حیات وحش به زنجیره مربوط خود حمله می‌کنند ولی انسان نیاز شود به فرزند خود هم رحم نمی‌کند.

 

[Miss.Aghazadeh]

نام داستان: رفاقت

جنگل امروز مانند همیشه نبود، ناآرامی داشت و این حس در وجود تمام حیوانات به وجود آمده بود؛ صداهای وحشتناکی می‌آمد و هرکس به طوری سعی در فهمیدن واقعیت داشت. روباه به سمت سر و صداها رفت تا بفهمد ماجرا از چه قرار است؛ پس از گذشت کمی راه به دو گربه رسید که بر سر موضوعی دعوایشان شده بود. تعجب وجودش را در بر می‌گیرد این دو گربه دوستان صمیمی هم دیگر بودند حال چه شده که این‌گونه به جان هم افتادند؟
سر می‌چرخاند تا بلکه از کسی دلیل این دعوا را بپرسد، با دیدن سگی به سمتش می‌رود:
- چه اتفاقی برای دوستی این دوتا افتاده؟
سگ با تاسف دوباره نگاهی به آن دو حیوان می‌کند:
- روی یه تیکه گوشت دعواشون شده.
روباه دیگر نمی‌توانست بیشتر از این متعجب شود، این‌ها همان دو رفیقی بودند که با هیچ حیله‌ای نتوانسته بود رفاقتشان را بهم زند؟ خنده‌ای سر می‌دهد و بیخیال آن دو می‌شود و به راه خود ادامه می‌دهد، در حین راه با خود زمزمه‌هایی از روی تمسخر می‌کند.
- چیه روباه، کبکت خروس می‌خونه؟
روباه قهقه‌ای سر داد:
- گرگ یادته چند وقت پیش با حرص اومدم پیشت و گفتم هرکار کردم نتونستم رفاقت دوتا گربه رو بهم بزنم؟
گرگ سری تکان داد و با تایید یادآوری‌اش روباه ادامه داد:
- امروز همون دوتا سر یه تیکه گوشت داشتن هم دیگر و میکشن.
گرگ اخم‌هایش در هم می‌رود:
- برای همچین چیزی می‌خندی؟
روباه از ترس خنده‌اش را قورت داده و می‌گوید:
- خوب حالا مگه چی شده؟
گرگ دمی تکان داد و با افسوس می‌گوید:
- می‌دانی چرا گرگ را درنده ترین حیوان می‌خوانند؟
گربه می‌گوید:
- نه چرا؟
گرگ می‌گوید: « چون تمام گرگ‌ها همیشه باهم هستن، شاید سر این‌که کدوم گرگ سر دسته گله‌امون باشه دعوا کنیم ولی وقتی یکیمون مشخص شد دیگه سرمون هم بره بازهم پشت هم میشیم. شاید اگه همه حیوان‌ها مثل ما بودن هیچ وقت هیچ حیوونی جرئت حمله به اون یکی رو نداشت.
روباه سری تکان داده:
- خوب اونوقت دیگه نظم حیات وحش بهم می‌ریخت.
گرگ تایید می‌کند حرف روباه را:
- روباه دنیا بی‌رحمه پس باید رفاقت‌ها محکم باشه تا دنیا نتونه شکست بده! وقتی دو رفیق سر گوشت دعوا می‌کنن پس مشخصه آخرش هم خیلی راحت سر یه چیز دیگه نابود میشن.