روانشناسی چطور با فرزندمان در مورد تراژدی و فاجعه صحبت کنیم؟ ۹ راهکار

[سوسکیِ سابق]

تاثیر تراژدی و فاجعه بر کودکان​

خشونت‌هایی مثل تیراندازی، تروریسم یا بلایای طبیعی می‌تواند همه را به شدت تحت تاثیر قرار دهد مخصوصا برای کودکان وحشتناک باشد. هرچند صحبت با کودکان در مورد یک فاجعه و تراژدی دشوار است اما بسیار مهم است که این کار انجام شود. کودکان تجربه کمی در زندگی دارند. صحبت با آن‌ها کمک می‌کند تا احساس امنیت بیشتری کنند و بهتر دنیا را درک کنند.

 

[سوسکیِ سابق]

۹ راهکار برای درک بهتر کودکان از تراژدی​

روانشناسان معتقدتد کودک وقتی که آماده صحبت بود، برای کمک به درک بهتر تراژدی با او صجبت کنید و موارد زیر را در نظر داشته باشید:

• از کلمات و مفاهیمی استفاده کنید که به راحتی قابل فهم است.

سعی کنید بر اساس سن و میزان درک کودک با او صحبت کنید. اطلاعات زیاد و استفاده از کلمات دشوار کودک را گیج می‌کند.

• صادقانه صحبت کنید.

اگر به کودکان دروغ بگویید معمولا سریع متوجه این موضوع می‌شوند. نتیجه جالبی نخواهید گرفت وقتی کودکتان تصور کند که با او صادق نیستید.

بسیاری از مواقع سوال تکراری، راهی است برای کودک شما تا از اطلاعاتی که به او دادید اطمینان حاصل کند و جواب شما را بهتر درک کند.

 

[سوسکیِ سابق]

• ممکن است لازم باشد یک موضوع را چند بار توضیح دهید.

بعضی اطلاعات ممکن است برای کودک پیچیده یا غیر قابل قبول باشد. کودکتان ممکن است درباره یک موضوع چند بار پیاپی از شما سوال بپرسد. بسیاری از مواقع سوال تکراری، راهی است برای کودک شما تا از اطلاعاتی که به او دادید اطمینان حاصل کند و جواب شما را بهتر درک کند. لازم است جوابتان را دوباره توضیح دهید و او را مطمئن نگه دارید. اما با جملات «هیچ اتفاق بدی در دنیا نخواهد افتاد» به او قول غیر ممکن ندهید.

• از نگرانی‌ فرزندتان مطلع شوید.

اجازه دهید کودکتان بداند که احساسات، واکنش‌ها و سوالاتش به فاجعه و تراژدی مهم است. او را با گفتن «این رفتار بچگانه است» سرکوب نکنید.

 

[سوسکیِ سابق]

• انسان‌ها را با نژاد، ملیت یا مذهب تقسیم بندی نکنید.

فاجعه و تراژدی زمان مناسبی است که به کودکتان بردباری و انعطاف را توضیح دهید. می‌توانید برای آن‌ها شرح دهید که رفتار فاجعه‌آمیز علاوه بر اینکه بسیار ترسناک و غیر قابل قبول است، می‌تواند از طرف افراد مختلفی انجام شود. آماده‌ی پاسخ دادن به شایعات و کلیشه‌ها باشید. در این مواقع استفاده از کلماتی مثل «بعضی مواقع»، «بعضی افراد» می‌تواند کمک کند.

• الگوی مناسبی باشید.

کودکان با نگاه کردن به بزرگسالانی که در زندگیشان هستند موارد زیادی یاد می‌گیرند. آن‌ها کنجکاوند بدانند شما چطور به اتفاقات واکنش نشان می‌دهید. کودکان معمولا شما را در حال صحبت با افراد دیگر مشاهده می‌کنند و به شما گوش می‌دهند. حتی اگر به نظر برسد که حواسشان به شما نیست.

 

[سوسکیِ سابق]

• اجازه ندهید کودکان تصاویر خشونت‌آمیز ببینند.

وقتی بعد از یک فاجعه، تلویزیون در حال پخش تصاویر دردآور آن رخداد است، تلویزیون را خاموش کنید. تکرار تصاویر ناراحت کننده می‌تواند برای کودک بسیار اذیت کننده باشد.

• بین مدرسه و خانه هماهنگی ایجاد کنید.

خانواده‌ها لازم است بدانند که در مدرسه تا چه اندازه درباره اتفاقات فاجعه‌آمیز صحبت می‌شود. از طرف دیگر لازم است معلم هم از نگرانی‌های والدین در مورد فرزندان و نحوه برخوردشان با فاجعه آگاهی داشته باشند.

• توجه بیشتری به کودکانی که آسیب روانی دیده‌اند داشته باشید.

این کودکان ممکن است واکنش شدیدتری به تراژدی، فاجعه و اتفاقاتی از این دست داشته باشند. به کودکانی که قبلا در زندگی آسیب روانی دیده‌اند در این شرایط توجه بیشتری کنید. در نظر داشته باشید که اتفاقات کنونی ممکن است یادآورد خاطرات دردناک کودکان در گذشته باشد.

قابل درک است که کودکان به فجایع دنیا واکنش نشان می‌دهند. اما لازم است که والدین، معلم‌ها و بزرگسالان با گوش دادن به کودکان و توضیح اتفاقات، به آن‌‌ها کمک کنند.