از اینکه کسی به فکرت نباشه بعد تو این همه همشون رو یاد کنی خندهی تلخی رو میکاره کنار لبت تا از همشون با خندهی لب و درد قلب رد بشی دوست داشتن همینه دیگه
دوست داشتن افراد و ارزش داد بهشون به خودت بستگی داره اگه واقعا دوستشون داری کنارشون بمون حتی اگه کنارت گذاشتن یه روز میفهمن و اون روز تو نیستی و کوله باری از درد رو بر شانههای انها نهادی و رفتی انقدر دل سرد و یخ شدی که دیگه کسی نشناستت این حکایته منه منم موندم مسخره بازی دراوردم ولی به اون درجه عرفان رسیدم که ارزش خودم بالاتر از هر ارزشی بود