












به همه ی آدم ها در زندگی فرصت هایی داده می شود
و نباید این فرصت هارا دست کم گرفت
بعضی ها برای شکوفایی یک استعداد
بعضی ها برای رسیدن به مقام
و بعضی ها برای رسیدن به کمال
این دست خود،خود ،خود ،شخصِ شخیصِ شماست
که درک کنید ؛ که چه موقع این فرصت را از دست بدهید و چه موقع آن را از هدر شدن نجات دهید
من به شانس معتقد نیستم
چون اونی که شما بهش میگید شانس درواقع همان فرصتی است که آن قدر به آن بی توجهی کرده بودید از هر راهی که می آمده تا شمارا برای آنچه که برای ساخته شده اید برساند
دیگر به ضرب زور و التماس خودش را به جلوی شما پرتاب
و با شما تصادف میکند
که آن را ببینید!
بعضی ها همین تصادف راهم پشت سر میگزارد و گازش را می گیرند و می روند
و تنها اتفاقی که می افتد چیست؟
به همین سادگی همه چی تمام میشود؟
زدو رد شد رف؟
نه!!!!
ناگهان در کائنات یک پل میشکند یک کاخ فرو می ریزد
و آسمان دگرگون میشود ،همه چی به یک باره عوض میشود و فرصت شما در حسرت رسیدن به شما چشم باز دستش به سوی شما تا ابد محو می شود
و شما مسیر زندگیتان عوض و مسیر خیلی از زندگی هارا عوض کرده اید
و کم کم به یک موجودی بی رمق تبدیل میشود ...













