روانشناسی اختلال دوسوگرایی

[سوسکیِ سابق]

اگر بخوایم این مفهوم رو کاملا عامیانه بگیم
میشه:

---

دوسوگرایی یا ambivalence. این حالتیه که فرد بتونه همزمان احساسات و افکار متفاوت و متعارض نسبت به یک موضوع یا یک شخص رو در خودش تحمل بکنه.مثل وقتی که تو رابطه ای و میدونی موندنش به ضررته، میدونی داری اذیت میشی، میدونی رفتاراش باعث عصبی شدن و بهم ریختنت میشن و میدونی اوضاع رفته رفته بدترمیشه ، ولی اینم میدونی که عاشقشی و نمیتونی ازش متنفر باشی یا بدون اون ادامه بدی.

---

حالا از نظر علمی این اختلال رو برسی میکنیم...

 

[سوسکیِ سابق]

دوسوگرایی چیست؟​

برای یک فرد مبتلا به دوسوگرایی ، تقابل دو دیدگاه گزینه های متضاد پاسخ را ایجاد می کند ، که تأثیر مهاری بر توانایی تصمیم گیری دارند. نگرشهایی مانند عشق و نفرت احتمالاً برای همه آشناست. ارزشهای مخالف در قالب افکار یا احساسات در چنین نگرشهایی ترکیب می شوند. این نگرش ها در روانشناسی تحت شرایط خاصی با اصطلاح دوسوگرایی توصیف می شود. بر این اساس ، دوسوگرایی یک عملکرد روانشناختی است. همه چیز همیشه دو طرف دارد. با این حال ، مفهوم روانشناختی دوسوگرایی فقط به این چند جانبه بودن اشاره نمی کند ، بلکه بیش از همه به تعارض درونی ناشی از آن اشاره می کند. برای یک فرد مبتلا به دوسوگرایی ، تقابل دو دیدگاه گزینه های واکنش مخالف را ایجاد می کند ، که تأثیر مهاری بر توانایی تصمیم گیری دارند. کارل آبراهام کودکان را به طور معمول دوپهلو توصیف می کند زیرا آنها توسط نوسانات رانندگی هدایت می شوند. برای انسانهای بالغ ، او آزاد بودن از دوسوگرایی است. به گفته وی ، بنابراین ، بزرگسالان از نظر روانی دچار دوگانگی نمی شوند. برخی از روانکاوان با این دیدگاه مخالف هستند و در بیشتر احساسات انسان دوسوگرایی را تشخیص می دهند. اصطلاح دوسوگرایی روانشناختی به اوژن بلوئر برمی گردد که اولین بار در اوایل قرن 20 از آن استفاده کرد. اصطلاحات مترادف اصطلاحات بلندپروازی و ابهام است. فروید دوگانگی را در روانکاوی خود پذیرفت ، آن را بیشتر توسعه داد و اساساً آن را به روانشناسی اجتماعی منتقل کرد.

 

[سوسکیِ سابق]

علل​

Bleuler ، اولین توصیف کننده ، علت دوگانگی روانی را در کنترل درایو ، که از ویژگی های کودکان است ، می داند. در بزرگسالان ، او دوگانگی را اساساً آسیب شناختی و ناشی از a می داند بیماری روانی. او می دهد چارچوب بزرگتر از اسکیزوفرنیا به عنوان زمینه علallی دوسوگرایی. بلوئر وجود همزمان احساسات و افکار مخالف را به معنای دوسوگرایی به عنوان لحظه تحریک کننده توصیف می کند اسکیزوفرنیا. از نظر او ، احساسات متضاد دوسوگرایی ، دوگانگی عاطفی هستند. نیازهای دوسویه ای که او از او به عنوان ambitendunities یاد می کند و دوگانگی فکری برای او کنار هم قرار دادن افکار مخالف است که باعث درگیری در بیمار می شود و در نهایت منجر به شکافت شخصیت می شود. بنابراین تمایلات اسکیزوفرنیک و دوسوگرایی به یکدیگر وابسته هستند. این گفته ها با نظریه های بسیاری از منابع دیگر مغایرت دارد. روانکاوان متعدد دوسوگرایی را به طور معمول انسان تشخیص می دهند و لزوماً آن را یک پدیده آسیب شناختی نمی دانند. بر این اساس ، آنها در مورد یک بیماری به عنوان علت صحبت نمی کنند ، بلکه این پدیده را به فرآیندهای فیزیولوژیکی در ذهن ، بدن یا روح انسان نسبت می دهند. بسیاری از آنها از دوسوگرایی libido و thanatos صحبت می کنند ، زیرا قسمت عمده ای از احساسات انسان را مشخص می کند. منظور از libido و thanatos حضور همزمان عشق و سوق دادن به سوی نابودی است.

 

[سوسکیِ سابق]

علائم ، شکایات و علائم​

در نهایت ، فردی با دوسوگرایی رفتاری متناقض یا ناسازگار دارد و بنابراین به نظر نمی رسد با خودش هماهنگ باشد. این ناهماهنگی در رفتار اصولاً برای افراد غیر معمول نیست. با این وجود ، دو دلهره شدید به دلیل شرایط خاص می تواند به یک اختلال روانی تبدیل شود ، و در نتیجه عدم تعادل روان که نیاز به درمان. ناسازگاری و تناقض در رفتار خود شخص در نتیجه تا حدی گسترده است ، اما به گفته بلوئر قطعاً به محض اینکه از کنترل خارج شوند ، می توانند باعث بیماری های روانی شوند. وجود همزمان احساسات ، انگیزه ها یا اراده های مخالف لزوماً نباید خود را در پدیده هایی مانند رابطه عشق و نفرت بروز دهد ، بلکه می تواند در زندگی بین اطاعت و عصیان نیز خود را نشان دهد. به ویژه در رفتار عاطفی نسبت به افراد خاص ، دوسوگرایی اغلب وجود دارد. فروید حالت شدید دوسوگرایی را مثلاً عقده ادیپ توصیف می کند. برای دو فرد متفاوت ، تحمل دوسوگرایی در سطوح مختلف حرکت می کند ، یعنی توانایی تحمل دوسوگرایی. هرچه فرد تحمل دوسوگرایی داشته باشد ، شخصیت او از نظر مثبت سازگارتر به نظر می رسد و بهتر می تواند با اضطراب طبیعی انسانی برخورد کند. در نتیجه ، برای افرادی که تحمل دوسوگرایی کم دارند ، خطر ابتلا به بیماری روانی بالاتر است

 

[سوسکیِ سابق]

تشخیص و دوره​

ارزیابی میزان تحمل دوسوگرایی توسط روانشناسان یا روان درمانگران انجام می شود. هدف از ارزیابی اغلب تخمین میزان خطر بیماری روانی در فرد است. آنچه را که بلولر به عنوان دوسوگرایی در زمینه اسکیزوفرنی توصیف کرده است ، در نهایت باید به عنوان تحمل کم در برابر دوزگرایی درک شود. بنابراین ، ناتوانی در برخورد صحیح با احساسات و تمایلات دوسویه از نظر فیزیولوژیکی می تواند منجر به بیماری هایی مانند اسکیزوفرنی شود و در زمینه تشخیص آن نقشی اساسی دارد.

عوارض​

از آنجا که دوسوگرایی یک اختلال کاملاً روانشناختی است ، معمولاً تقریباً به طور انحصاری منجر به عوارض روانشناختی می شود. فرد مبتلا غالباً زیر سن است فشار و در تصمیم گیری مشکل دارد. این اغلب منجر به حملات ترسناک و ع*ر*ق کردن این حتی می تواند در شب اتفاق بیفتد ، زمانی که بیمار خواب بد می بیند و دیگر نمی تواند واقعیت را ارزیابی کند. در بیشتر موارد ، دوسوگرایی منجر به مشکلات روانی و افسردگی. در نتیجه ، ممکن است رابطه با خانواده یا شریک زندگی نیز آسیب ببیند. بیمار ذوق زندگی خود را از دست می دهد و اغلب با پرخاشگری و احساس نارضایتی همراه است. غالباً دوسوگرایی از علائم اسکیزوفرنی است و در هر صورت باید توسط روانشناس درمان شود. این درمان خود می تواند چندین ماه به طول انجامد و هیچ قولی برای موفقیت وجود ندارد. دوره بعدی تا حد زیادی به تأثیر دوسوگرایی و جسمی و روانی بیمار بستگی دارد شرط. در بدترین حالت ، دوسوگرایی می تواند رهبری به افکار خودکشی و سرانجام در صورت خودکشی تنش بسیار بلند می شوند درمان همراه با دارو انجام می شود و برای آرام کردن بیمار است. با توجه به این علامت ، زندگی روزمره عادی بدون فشار اغلب دیگر برای بیمار امکان پذیر نیست.

 

[سوسکیِ سابق]

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟​

اینکه آیا نیاز به درمان دوسوگرایی توسط پزشک وجود دارد ، معمولاً به شدت بستگی دارد شرط. اگر فرد مبتلا در زندگی روزمره محدودیت خاصی نداشته باشد و برای خود و سایر افراد خطری نداشته باشد ، درمان اجباری نیست. غیرممکن است که درمان باید توسط افراد دیگر در خانواده آغاز شود ، زیرا فرد مبتلا نمی خواهد بیماری را به خودش قبول کند. در موارد شدید ، درمان در یک کلینیک ممکن است لازم باشد. اگر فرد مبتلا دیگر نتواند واقعیت را از رویاها تشخیص دهد ، باید برای این امر با پزشک مشورت شود. درمان در موارد حملات ترسناک، شدید فشار یا تعریق دائمی. همچنین اگر فرد مبتلا بدون دلیل خاصی پرخاشگر ظاهر شود و ذره ذره زندگی خود را از دست بدهد ، باید معاینه پزشکی انجام شود. در این حالت ، بدون درمان ، ممکن است عوارض روانی خطرناکی ایجاد شود. اگر بیمار افکار خودکشی نشان دهد یا قبلا اقدام به خودکشی کرده باشد ، درمان فوری لازم است. در این حالت ممکن است فرد مبتلا نیز در بیمارستان بستری شود.

درمان و درمان​

دوسوگرایی پاتولوژیک باعث بیماری های مختلف روان می شود. بنابراین ، پدیده دوسوگرایی نقش فزاینده ای در علیت دارد درمان از بیماری های مختلف در تعریف Bleulerr ، می توان از چندین بیماری روان جلوگیری کرد یادگیری استراتژی های مناسب برای مقابله با دوسوگرایی. علاوه بر این ، اگر تحمل کم دوایی در واقع نقش علیتی برای بیماری مربوطه داشته باشد ، استراتژی های مقابله با دوسوگرایی می تواند باعث ایجاد یک بیماری روانی شود. جامعه مدرن از اضافه ذهنی که روزانه در معرض آن است آگاه است. به همین دلیل ، پیشنهاداتی مانند روان درمانی بیشتر و بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. در درمان های روان درمانی می توان یک روش سالم برای مقابله با دوسوگرایی را آموخت. علاوه بر این ، رویکردهای مدرن مانند شناختی رفتار درمانی می تواند خواسته ها و احساسات به ظاهر متضاد را سازگار کند تا دوسوگرایی کاهش یابد. اگر عدم اشتیاق و تحمل دوسوگرایی کم باعث ایجاد بیماری روانی شده باشد ، درمان به اختلال خاص بستگی دارد و ممکن است شامل داروی علامتی باشد درمان مراحل و نیز مراحل درمانی علت.

 

[سوسکیِ سابق]

چشم انداز و پیش آگهی​

دوسوگرافی معمولاً منجر به محدودیت ها و عوارض روانشناختی نسبتاً شدید می شود. کیفیت زندگی بیمار به میزان قابل توجهی توسط این بیماری کاهش می یابد. بدون درمان پزشکی ، در اکثر موارد روند مثبت بیماری یا بهبودی خود به خودی وجود ندارد. در نتیجه ، فرد مبتلا در معاشرت با افراد دیگر مشکل دارد که می تواند رهبری به محرومیت یا سایر ناراحتی های اجتماعی. به همین ترتیب ، احساسات را نمی توان به درستی تفسیر کرد ، که منجر به مشکلات در روابط بین فردی می شود. تا حدی ، دوسوگرایی منجر به ناراحتی های روانی یا افسردگی. در موارد شدید ، فرد مبتلا نیز ممکن است در اثر بیماری از افکار خودکشی رنج ببرد و همچنان به آن ادامه دهد. درمان دوسوگرایی توسط روانشناس ارائه می شود. در بیشتر موارد ، از دارو استفاده نمی شود. با این حال ، سیر مثبت بیماری در هر مورد اتفاق نمی افتد. شخص مبتلا نیز باید به نفع درمان تصمیم بگیرد و بخواهد آن را انجام دهد. در موارد شدید ، درمان می تواند در یک کلینیک بسته نیز انجام شود. به عنوان یک قاعده ، نمی توان به طور جهانی پیش بینی کرد که آیا این منجر به روند مثبت بیماری می شود یا خیر.

 

[سوسکیِ سابق]

پیشگیری​

بیماری روانی ناشی از افزایش دوسوگرایی می تواند توسط پیشگیری شود یادگیری استراتژی های مقابله ای مناسب و در نتیجه کاهش دوگانگی در طول دوره روان درمانی.

پیگیری​

اینکه آیا مراقبت های بعدی لازم است به شدت اختلال بستگی دارد. با تغییر در محیط می توان یک نوع خفیف از دوسوگرایی را مقابله کرد. فعالیت های جدید اوقات فراغت یا ارتباطات اجتماعی مختلف گاهی برای جلوگیری از علائم معمول کافی است. پس از درمان هیچ مصونیتی وجود ندارد. دوگانگی بسته به شرایط ممکن است بارها و بارها رخ دهد. درجه خاصی از احساسات متناقض غیر معمول نیست. در یک فرم مشخص ، بازدیدهای پیگیری برنامه ریزی شده ضروری است. افراد مبتلا از روانشناسان و روان درمانگران کمک می گیرند. بعضی اوقات دارو تجویز می شود. در موارد شدید ، رفتار درمانی و استفاده ازداروهای روانگردان عناصر اصلی مراقبت های بعدی هستند. بدین ترتیب بیمار باید احساسات و خواسته های خود را در هماهنگی بهتر قرار دهد. زندگی اجتماعی از این طریق راحتتر کار می کند. در زندگی روزمره ، به سختی استرسی رخ می دهد. گاهی اوقات درمان سرپایی در طول سالها گسترش می یابد تا زمانی که بیمار بتواند به تنهایی استراتژی های رفتاری را اعمال کند. مراقبت های بعدی همچنین هدف از بین بردن عوارض احتمالی از قبل است. آنها به ویژه هنگامی که بیماری به طور پاتولوژیک ایجاد می شود ، وجود دارند. دوگانگی بیشتر به اسکیزوفرنی تبدیل می شود ، افسردگی یا مشابه آن برای موفقیت در درمان ، نزدیکترین محیط اجتماعی نقش مهمی دارد.

 

[سوسکیِ سابق]

این همان کاری است که می توانید خودتان انجام دهید​

اینکه آیا یک دوسوگرایی نیاز به درمان دارد اساساً به شدت آن بستگی دارد. نوسانات خفیف را می توان اغلب حتی با تعدیل جزئی سبک زندگی تنظیم کرد. این می تواند یک سرگرمی جدید ، فعالیت ورزشی یا تغییر شغل یا محیط باشد. با این حال ، قبل از این معیارهای می تواند اعمال شود ، دوگانگی باید توسط فرد مبتلا تشخیص داده شود. بنابراین اگر به طور مکرر ناسازگاری و تناقض در رفتار شخص مشاهده شد ، توصیه می شود با پزشک یا درمانگر مشورت کنید. متخصص ابتدا تعیین می کند که آیا در واقع یک دوگانگی مشخص است. مناسب معیارهای سپس می توان برای ایجاد یک زندگی عاطفی سالم کار کرد. درمانگر استراتژی های مقابله ای مناسب را به فرد آسیب دیده نشان می دهد و در موارد شدید با یک متخصص مرزی مشورت می کند اختلال شخصیت. در ادامه مباحث ، فرد مبتلا نیز یاد خواهد گرفت معیارهای شناختی رفتار درمانی تا بتواند خواسته ها و احساسات عاطفی خود را بهتر سازگار کند. اگر بیماری های روانی قبلاً در اثر دوسوگرایی ایجاد شده باشند ، باید دارو نیز تجویز شود. رویکردهای درمانی جایگزین را می توان با مشورت با پزشک یا درمانگر مسئول امتحان کرد.